Dat niet alleen mensen van friet houden bleek wel toen afgelopen week dit nieuws in de media verscheen. Ook dieren zijn dol op friet blijkbaar. Je zou er twijfels bij kunnen hebben of het gezond is of niet, maar als het echt giftig was dan zouden ze het ook niet eten... toch?

Afgelopen maandag was het weer eens zover. Het is een soort hobby van me om met andere loggers af te spreken en dan friet te gaan eten. Dat heet 'Meet en Friet'

Je komt nog eens bij een tent waar je nooit was en je gezelschap hou je enthousiast voor het frieten.

Deze keer waren Leez, Adriana en bewegende aan de beurt. Ter verhoging van de feestvreugde zouden we na het frieten ook nog een concert van David Sylvian bezoeken. Dus het was wel handig om in Eindhoven te zijn.

We besloten te gaan frieten bij 'De Hoek'. We gaan even de scores per punt behandelen. (Ik spreek alleen voor mezelf, m'n gezelschap is uiteraard verantwoordelijk voor hun eigen scores.)


Kwaliteit: 7.5
De frieten waren lekker. Goeie structuur. Goed gebakken, niet te lang of te kort. Niet te zout enzo. Je wil je bakje leegeten.


Kwantiteit: 7.5
Iets meer dan je verwacht. En dat is goed als het lekker is. Ik had zelf een shoarma schotel en die kreeg ik alleen maar naar binnen omdat het te lekker was om te laten staan.


Prijs: 5.0
Normale prijzen. Die gevraagd mogen worden voor de geleverde kwaliteit/kwantiteit.


Sfeer: 0.0
Het nadeel van De Hoek. Het is er groot en er is plaats genoeg om te zitten. Er hangen schermen met een muziekzender aan en er is leesvoer. Maar helaas, het is er een beetje saai door de grootschaligheid. Bovendien plakte de vloer, als je er niet over uitgleed. De banken en de tafels waren welliswaar leeg, maar toch smerig. Vetvlekken all over the place. Dat kan als het druk is, maar dat was het niet toen wij er waren. Ook de toiletten waren niet op orde. Wat ik persoonlijk niet zo fijn vind: chagrijnig personeel. Kortaf, bot. Ze hebben duidelijk geen zin om daar te zijn en klanten te helpen.


Als ik de andere recensies bekijk lijkt er wel een stijgende lijn te bespeuren. Maar de houding van het personeel, daar ligt nog een schone taak voor De Hoek.


Daarna gingen we dus naar David Sylvian. En die heeft alleen maar tienen verdiend. Misschien voor kwantiteit een onvoldoende, we konden er namelijk geen genoeg van krijgen. Maar ja, een tien voor prijs is dan weer veel te weinig. Want wat een waar voor het geld! Wat een geweldig concert.

Al een tijdje gaat het in het forum over Dieselsaus. Een nieuwe saus voor op de friet geproduceerd door Unifine/Wyko. De promotiecampagne bestaat uit de Patatje Diesel website en is compleet met neppe Amerikanen, een onrealistisch positief forum en andere flauwe promotieprietpraat. Maar toch, ik beschouw het als mijn taak als frietist om zoiets uit te proberen. De lijst met ingrediënten belooft niet al te veel goeds, maar daar moet je je niet door tegen laten houden.

Na een tijdje geleden al op de dieselsite te hebben gekeken waar ze het verkochten (en dat bleek nergens in Nijmegen te zijn) keek ik van de week nog een keer. Wat schetst mijn verbazing, de dieselsaus is gewoon te koop bij Cafetaria Lisette en dat is bij in de straat! Het duurde dus slechts enkele dagen voordat ik naar het cafetaria ging en een grote friet diesel bestelde om mee te nemen. Hoewel het tegen mijn gebruikelijke methodes in gaat besloot ik de friet een keer thuis op te eten, dit omdat ik niet het cafetaria wilde testen, maar slechts de saus en dat gaat het beste thuis. Eenmaal aangekomen maakte ik de zak open en bekeek de grote friet dieselsaus. Jammer genoeg zat er niet zoveel saus tussen de friet en werd het dus iets lastiger om de saus goed te proeven. Dit was een klein minpuntje voor Cafetaria Lisette, maar het ging mij dit keer niet om de recensie, maar om de dieselsaus.

Maar jongen, vertel ons nou toch hoe het smaakt! Hoor ik jullie al denken. De smaak van Dieselsaus is niet zo heel bijzonder eerlijk gezegd. De basis is dezelfde als die van frietsaus of joppiesaus, gewoon met olie, azijn, water en suiker. Waar frietsaus zelf bijna geen smaakmakers heeft en joppiesaus met name leunt op kerrie en uien bevat de dieselsaus o.a. een beetje yoghurt en wat augurk. Het resultaat is een saus die qua kleur en basis redelijk vergelijkbaar is met joppiesaus, maar qua smaak een beetje naar piccalilly toe gaat (wat iemand anders ook al opmerkte). De augurk-smaak is overigens niet zo sterk als bijvoorbeeld bij piccalilly of de kerriesmaak bij joppiesaus; het blijft allemaal redelijk op de achtergrond.

Uiteraard zijn dit soort saus-vernieuwingen leuk geprobeerd, maar wie herinnert zich nog de Frambonaise? Dat de Dieselsaus nooit een echte klassieker wordt kan ik je garanderen, maar wie weet blijft het hier en daar in het assortiment. Een enorm grote aanrader is het niet, maar je kan het altijd een keer proberen in het kader van de "frietige ontdekkingstocht". En mocht jij net iemand zijn die piccalilly vroeger altijd al erg lekker vond en joppiesaus net iets teveel naar kerrie vindt smaken, wie weet is dieselsaus het voor jou dan helemaal.

Al jaren eten we traditioneel een kroket bij de friet, nou ben ik persoonlijk niet zo'n vleeseter, maar dit vond ik toch nieuwswaardig. Van Dobben, de bekende krokettenmaker (al noemen zij ze croquetten) heeft bedacht dat ze wel eens een maatje groter kunnen maken. Om precies te zijn gaat het een enorme kroket van 1,3 meter lang worden die zo'n 168 kilo gaat wegen. Nogal een uitdaging om dat ding mooi te frituren! Maar, ze zijn nog op zoek naar een leuke vulling, en op de site kun je stemmen. De mogelijkheden lopen uiteen van de traditionele vulling tot bier of erwtensoep. Een bier kroket lijkt me eigenlijk geen slecht idee, mooie combinatie van een hapje en een drankje.

Magnetron friet is al een paar jaar in ons midden en iedere friettist is wel eens voor de keuze komen te staan in een moment van wanhoop. Natuurlijk: het is snel en makkelijk. Maar nu geeft Frietopia het eindoordeel: is magnetron friet de kleine moeite waard?

Ik heb de twee merken die in het vriesvak van de supermarkt lagen tevoorschijn gehaald: het bekende Aviko en minder bekende FastFood Expres. Er is niet veel verschil tussen de verpakkingen behalve dat Aviko kreukelfriet heeft en dubbel zoveel kost.

De gebruiksaanwijzingen is even simpel als die van pakjes pinda's in het vliegtuig. Maar de kreukelfriet blijkt nog niet zo slecht, misschien door het grotere oppervlakte, misschien door voodoo rituelen van Aviko. De Aviko friet smaakt nog naar aardappel en is af en toe zelfs knapperig. Eindoordeel: 5. De FastFood Expres is alleen slap en kartonnig. Eindoordeel: 4.

Makkelijk is het wel; in 4 minuten heb je een bakje friet uit je eigen magnetron; 10 minuten later heb je een gevuld(er) gevoel. Maar aangezien het overal in Nederland zo makkelijk is om een echt, goudgeel, smakelijk frietje te krijgen moet je wel behoorlijk hopeloos zijn om je aan de magnetron friet te wagen..

Lees op Cult het hele verslag.