Friethuis. Het woord kwam al naar voren in het vorige blogstukje en lijkt me een formidabele term voor wat we hier meestal cafetaria noemen. Nu wil het geval dat in het Belgische Roosdaal (omgeving
Pajottenland, Zennevallei)
friethuis Het Friethuis net een nieuwtje heeft. Met veel bombarie kondigen ze aan over te gaan op een papieren puntzak. Het Friethuis bestaat namelijk 40 jaar (een goede reden voor een feestje, lijkt me) en ter ere daarvan vierden ze begin november een '40 jaar puur frituur volksfeest'. Daarbij werd een nieuwe papieren frietzak gepresenteerd, ontworpen door
Herr Seele. De striptekenaar, kunstenaar en pianofanaat, of laat ik het direct in het west-vlaams zeggen:
"de meeste menschen ken'n nem lik de kletsekop die moat is mè Kamagurka. Bekend va nunder tope is: Cowboy Henk. Herr Seele ed oek e pianowienkel in Ostende. Typies an Herr Seele is dat'n ossan geklid lopt in kostuums, dikkers in felle kleurn."
- die dus, werd in 2006 tot ridder in de orde van de gulden puntzak geslagen. Hij zette zich toen ook al in voor het promoten van de
frietpuntzakken.
De overstap van frietbak naar frietzak in
friethuis Het Friethuis wordt gepromoot als 'symbool van de belgische frietcultuur' en bovendien ecologisch en economisch verantwoord. Kortom: "in deze
story zijn er enkel maar winnaars".
Tenslotte werd
Het Friethuis in februari 2007 uitgeroepen tot 'frituur van de maand' door het nationaal verbond van frituristen: Navefri*. Om die reden kun je
hier (pdf) een leuk stukje tekst over haar 40-jarige geschiedenis nalezen.
Overigens wil ik, om het frietopia-blog journalistiek verantwoord te houden, zonder iemand te beschuldigen wijzen op
mogelijke belangenverstrengeling. De eigenaar van
Het Friethuis is lid van het bestuur van Navefri. Bovendien is Editiepajot, de bron van het frietzakken-nieuwtje, een 'commercieel partner' van het Friethuis. Daarbij zou ik niet durven zeggen hoe het gesteld is met de redactionele onafhankelijkheid van dat online nieuwsblaadje.