De Groenen op de hoek van de Molenstraat en de In De Betouwstraat heeft zijn deuren gesloten. Vroeger was Groenen in Nijmegen een begrip, een keten met vestigingen door de hele stad. De laatste jaren was Groenen vooral nog bekend van die ene zaak tegenover de McDonalds, tussen het uitgaanscentrum en de fietsenstalling.

De troosteloze plek waar drommen dronken mensen zich naar de counter worstelden om voor teveel geld slechte friet en snacks te eten. Maar Groenen is niet meer. We zijn er nog niet uit of de eigenaars er gewoon geen zin meer in hadden of dat er sprake was van één van de eerste gedocumenteerde gevallen van het Frietopia-effect, maar de deuren waren gisteravond dicht en ze zullen dat voorlopig blijven.

Ter nagedachtenis aan de Groenen op de Molenstraat een bloemlezing van onze recensenten:

Guen: "Hmm...beetje kartonfriet."

soupytwist: "Blech...volgens mij stoppen ze hier ECHT linkse politici inn de snacks..."

EFE: "Niet alleen mensen buiten bekijken je. Ook de verkoper keek raar."

lies: "Friet niet echt lekker, sfeer niet geweldig"

hellborn: "weinig friet, die niet bijster lekker was."

RicoNMGN: "maar de vele stukken aangebrande friet maakten de smaak duidelijk minder."

Vuurlente: "1/3 van onze frieten waren nog rauw vanbinnen. Wat kan ik nog meer zeggen..."

Kerux: "De prijzen waren echter ronduit belachelijk, een grote friet pindasaus voor 3,50 is pure afzetterij."

Kafir: "De sfeer tot slot is een ander verhaal (...) Soms krijg je niet de kans je friet te bestellen."

Joep_B: "Maar als je je afvroeg of die zwarte dingetjes op je friet de verklaring is voor de zoute smaak van je friet moet ik je teleurstellen. Zout is wit."

Je zou denken dat niemand met gezond verstand het pand zou willen betrekken met zo'n geschiedenis. Maar er gloort hoop aan de horizon. Binnenkort opent er namelijk, in het pand van de Groenen, na enkele jaren afwezigheid in het centrum van Nijmegen, een FEBO!

Na het frietmuseum in Brugge komt er misschien ook een frietmuseum in Steenderen in de Gelderse Achterhoek. Burgemeester Henk Aalderink van fusiegemeente Bronckhorst is in overleg met de directie van Aviko of het mogelijk is om zo'n museum op te richten.

Natuurlijk is dit een goed initiatief, waarom zou België immers wel een frietmuseum (of twee) hebben en Nederland niet? Waar de initiatief-nemers wel op moeten letten is dat het een écht objectief friet- en aardappelmuseum wordt en niet teveel een Aviko-progaganda-instituut, anders heb je de slag met de Belgische frietmusea natuurlijk al meteen verloren!

Toevallig weten wij dat burgemeester Aalderink van het bestaan van Frietopia op de hoogte is en we hopen dan ook dat hij dit bericht leest. Daarom de vraag:
Wat hoort er volgens u zeker thuis in een Nederlands frietmuseum?

(Met dank aan Paul voor de tip.)

P.S. Er komt voorlopig geen vettax dus we kunnen lekker doorsnacken. Wel voldoende bewegen allemaal! ;-)

De frikandel is vijftig jaar. Zo melden diverse media. Natuurlijk is het vooral een publiciteitsstunt van Beckers, maar toch het vermelden waard. Zeker omdat de Jakhalzen (van het VARA-programma De Wereld Draait Door) een leuk filmpje hebben gemaakt. Nog geen genoeg van de frikandel? Meer informatie vindt u in onze wiki en de "echte" wiki.

Lekker friet eten wanneer je een paar uurtjes de tijd hebt op station Driebergen-Zeist wordt je niet makkelijk gemaakt. Het station blijkt op 2 km afstand van zowel Driebergen als Zeist te liggen. Dus je moet wel even lopen voor je frietje.

Driebergen heet officieel Driebergen-Rijsenburg maar is, nog officieler, deel van de Gemeente Utrechtste Heuvelrug. Maar dan heb je ook wat. De grote hoeveelheid bejaarden in de buurt zorgt voor ongebruikelijke verkeersborden en meer design gehoortoestellenwinkels dan je normaalgesproken in een winkelcentrum zou verwachten.

Maar voor de friet ben je zelfs op zondagavond niet helemaal aan het verkeerde adres. De shoarma afhaaltent en de afhaal broodjeszaak die ook goede zaken leken te doen zijn natuurlijk voor een friettist geen doen. Gelukkig zijn er toch twee echte friettenten. Barneys Place, een lunchroom waar ze uitstekende friet verkopen en een tweede zaak die helaas op zondag gesloten is.

Toch geen slecht resultaat voor een paar uur doelloos friettochten. En daarnaast maak je een lekker wandeling die de calorieen weer doet wegsmelten. En wie weet, misschien nog ooit een plek voor een Frietopia Bejaardentehuis?

Hoewel ik in de westerse betekenis van het woord ongelovig ben, heb ik wel altijd een diepe spirituele kant gehad. Mensen die mij kennen zullen dat beamen. Vooral de oosterse filosofieën hebben mij al van jongs af aan mateloos geboeid.

Na jaren van diepe peinzingen en moeilijke afwegingen heb ik eindelijk de stroming gevonden die precies op mijn lijf geschreven is. Ik zal mij later vandaag bekeren tot het jaïnisme. Dit is een religie annex filosofie uit India gebaseerd op een ascetisch leven en totale geweldloosheid.

Het ascetische aspect van de ware jain komt tot uitdrukking in het feit dat alcohol en onkuise seks taboe zijn. Het begrip ahimsa duidt op geweldloosheid ten aanzien van alles wat leeft, naast mensen en dieren geldt dit ook voor planten. Vegetarisch eten deed ik toch al, dus dat is geen probleem, maar in een strikt jaïnistisch dieet is ook geen plaats voor sommige onreine groenten zoals uien, bieten, wortelen en helaas ook aardappelen.

Ja u leest het goed, Kafir, met meer dan vierhonderd bezochte snackbars hofleverancier van recensies op Frietopia mag binnenkort geen aardappelen meer eten van zijn geloof. En geen aardappelen betekent geen friet. En geen friet betekent geen recensies meer.

Dit levert op zijn beurt weer nieuwe dilemma's op. In hoeverre is het verrichten van werkzaamheden voor een website die aanzet tot het vermoorden van planten wel in orde voor iemand die ahimsa nastreeft? Kan ik mijn oude recensies überhaupt wel laten staan nu ze zo hard indruisen tegen mijn nieuwe religie? Over deze en andere vragen zal ik de komende tijd gaan nadenken tijdens eindeloze sessies meditatie en zelfkastijding.

Het zal zeker een moeilijke tijd worden die ik tegemoet ga, maar je moet er toch iets voor over hebben om uiteindelijk moksha, het bevrijden van de ziel, te bereiken.