Friet Column (1)

Deze bijdrage is van Mark van der Molen, DJ van Kink FM, fan van friet en Frietopia

Friet. Ik zeg het gewoon nog een keer.. Friet!

Het woord is vaak uit m’n mond gevlogen (en natuurlijk erin) tijdens gepassioneerde discussies over deze fantastische lekkernij. Maar dit is de eerste keer dat ik het woord met zoveel passie op papier zet. Zet het woord friet op papier en ik verklaar het onmiddellijk heilig! Print het woord “friet” op een rol toiletpapier en ik zal spontaan een krant uit de kattenbak vissen om daar mijn excrementen mee af te vegen. Die natuurlijk ook weer geproduceerd zijn door het consumeren van friet. Wat kan de cirkel van het leven toch mooi zijn..

Je kan daarom wel voorstellen dat er een verheugd gevoel door mijn lichaam gierde toen ik te horen kreeg dat er een heus “Frietboek” zou verschijnen. Een boek over friet EN met voldoende plaatjes! Nadat ik eerder zo had genoten van het boek “Patatje Oorlog” van Pierre Wind en Bart Chabot, hoopte ik wederom op een overtuigend en intens betoog over friet en alles wat er mee te maken heeft. Waar Wind en Chabot vanuit hun eigen beleving schrijven over de snackbars die zij beoordelen tijdens hun snack roadtrip, is het “Grote Frietboek” objectiever geschreven en eigenlijk meer een opsomming van feiten, geschiedenis en recepten. De achterkant verklapt dat het boek geschreven is door twee vrouwen genaamd Ellen Scholtens en Irene de Vette, wat op z’n minst verrassend is aangezien ik nog nooit een vrouw gepassioneerd over snacks heb horen praten en dit zijn er notabene twee! De alarmbellen hadden eigenlijk al af moeten gaan toen ik schrijfster Irene de Vette interviewde tijdens mijn radiouitzending op KinkFM en geen duidelijk antwoord kreeg op de vraag “frikandel speciaal met curry of ketchup?”. Welke snackliefhebber heeft daar nou geen duidelijk antwoord op? …. Curry natuurlijk! Ketchup is voor dwazen.

Toegegeven, de feiten zullen allemaal wel kloppen. Het zal heus wel waar zijn dat koning Lodewijk XVI in de achttiende eeuw heeft bevolen dat er een campagne moest worden gevoerd om Frankrijk aan de aardappel te krijgen. Iets wat ik op Wikipedia ook kan vinden, maar wellicht wel verplichte kost is voor een boek genaamd het “Grote Frietboek”. Gelukkig wordt het boek na de verplichte geschiedenisles iets persoonlijker.Zo worden verschillende specialiteiten uit de provincies uitgelegd (zoals het Frietje Stoofvlees uit Limburg) en krijgen recepten uit het buitenland hun verdiende aandacht (zoals de geweldige combinatie Curryworst met friet uit Duitsland).

Friet smaakt heerlijk, ruikt hemels en een glimp opvangen van iemand die friet eet zorgt onmiddellijk voor een niet-te-stoppen honger. Daarom zijn foto’s van friet cruciaal voor een boek als deze en gelukkig stelt het “Grote Frietboek” niet teleur op dat vlak. Alle soorten en maten friet zijn vastgelegd door de camera. Het meest ontroerende gedeelte is misschien nog wel het hoofdstuk dat vertelt over de geschiedenis van de Nederlandse snackbar. Historische plaatjes uit de jaren '30 van snackbar “Van Dam” uit Eindhoven geven een mooi beeld van de verandering van snackbars door de jaren heen.

Al met al is het “Grote Frietboek” best de moeite waard als je bijgepraat wilt worden over alle mogelijke manieren om friet te bereiden en tegelijk geïnteresseerd bent in de ontwikkeling en geschiedenis van friet in het algemeen. Verwacht geen intense, gepassioneerde lofzang over friet en de bijbehorende snacks. Helaas zijn de enige meningen in het boek afkomstig van willekeurige voorbijgangers op straat en.. ze zijn ook echt overal.. de BN’ers! Zo komen we bijvoorbeeld te weten dat gedichtenhijger Jan “Candlelight” van Veen geen ruggengraat heeft en zonder tegenstand accepteert dat z’n vrouw geen friet in huis wil. Vooral zangeres Ruth Jacott heeft een waardevolle bijdrage geleverd aan het boek.. “Ik heb eigenlijk geen favoriete snackbar. Ik wil alleen friet als het gebakken is in plantaardige olie.” Zeg dan niets, met dat korte, pittige kapseltje van je.