Op reis door Brabant

Soms lopen friettochten anders dan je ze van tevoren had uitgestippeld. Dat is een feit.

Het begon allemaal heel vroeg op vrijdagochtend toen ondergetekende naar het Brabantse Eersel reisde om daar het het Rythovius College te bezoeken. Politiek correcte bakvissen de liberale beginselen van John Stuart Mill bijbrengen, dat soort werk. Na afloop ging ik als rechtgeaarde frietist even een cafetaria bezoeken, dat had u natuurlijk niet anders van mij verwacht. Als eerste was er Cafetaria Lunchroom De Grote Stap. Dit was een ietwat tegenvallende ervaring dus hierbij kon ik het niet laten zitten, er zouden toch wel betere friettenten in Eersel zijn? De volgende friettent, 't Huukske, was inderdaad al iets beter. Na twee frietjes gegeten te hebben stond ik eigenlijk op het punt naar huis te gaan, maar mijn oog viel op een ANWB-aanwijsbord waarop de route naar Bergeijk stond aangegeven. Achteraf terugkijken is vaak makkelijk, maar dit was misschien wel het moment waarop het mis ging.

Omdat goed eten gepaard gaat met veel bewegen en omdat ik nog een derde frietje wilde eten besloot ik dus naar Bergeijk te gaan wandelen, zonder te weten hoe ver dat zou zijn. Eersel uitlopend verscheen het welbekende Nederlandse platteland om mij heen: een hooischuur hier, een boerderijtje daar, wat zandpaden en hier en daar een groepje bomen. Echter, hoe dichter bij Bergeijk, hoe meer pijnbomen er langs de weg stonden en het duurde niet lang voordat ik mij in een naaldbos bevond. Van de geasfalteerde provinciale weg was intussen weinig meer over, wat restte was slechts een smal pad bezaaid met kinderkopjes. Toen langs het pad een verrot houten bordje hing met daarop de mededeling: 'Wellekome in Bergeyk' wist ik het zeker. Ik was nu in Bergeijk.

Hoewel het nog midden op de dag was, leek de duisternis om mij heen reeds ingevallen. Na een flauwe bocht zag ik in het mistige woud een paar grootse huizen opdoemen. Achteromkijkend bleek het pad inmiddels verdwenen en mij restte de optie vooruit te gaan. Voorzichtig liep ik door. Steeds meer huizen verschenen overal en daaruit concludeerde ik in het dorp te zijn. Een vreemd en sjofel circus stond op een grasveld en de weg liep langs een vervallen schouwburg, dit zou het centrum dan wel zijn.

Net op het moment dat ik een friettent gevonden dacht te hebben kwamen er twee mannen van middelbare leeftijd uit een steegje gezwalkt en boden mij een glas limonade aan. De eerste slok proestte ik uit, het bleek geen limonade te zijn maar jenever, een heel limonadeglas vol. Wat er hierna precies gebeurd is kan ik mij niet meer zo goed herinneren, volgens mij ben ik met de heren naar een café geweest (het heette Beeks of iets dergelijks) en daar hebben we nog meerdere limonadeglazen jenever gedronken. Aangezien het grootste deel van de avond en nacht dus verdwenen is in een waas van limonadeglazen vol jenever kan ik alleen de conclusie trekken dat ik me vermoedelijk wel vermaakt heb. Er zijn slechts nog enkele flarden van gesprekken die ik me wel kan herinneren: iets met een geflopte carrière in de media, een overleden vriend Tedje en sympathie voor de Duitse bezetter. Wel zijn we zeker nog een keer friet gaan eten tussendoor.

Vandaag werd ik wakker met een legendarische kater en geen flauw benul meer hoe ik uiteindelijk thuis ben gekomen. Ook ben ik de helft van mijn spullen kwijt en is mijn bankrekening geplunderd. Toon en Peer, als jullie dit lezen, misschien kunnen we iets regelen over de dingen die ik wel bij me had, maar nu niet meer bezit? Laat snel iets van jullie weten! Nu ga ik ophouden met schrijven en iets aan mijn oneindige kater proberen te doen.




Vuurlente
Nice :)

p.s. Ik heb ontdekt dat als je hier in Engeland friet wil eten, je het beste naar een chinees afhaalrestaurant kan gaan. 26 november 2009 07:01


Kafir
Waarom is het lange-blogjes-standaard-ingeklapt-weergeven-systeempje uitgeschakeld? 24 november 2009 13:56


WTULTC
Leuk verslag. Erg geinig om te lezen. Weer een tent uit de snackkoerier top 100 getest door een frietopialid en het verbaast mij niet dat ie op sfeer goed scoort en de rest niet echt. 23 november 2009 11:33


Kafir
Tsja pedo, pedo... Hij had inderdaad wat foto's van blote meisjes op z'n computer. Naar eigen zeggen waren het vooral onschuldige plaatjes waar geen seks aan te pas kwam. Gezien ik niets heb gehoord over vervolging door de politie zal dat wel grotendeels waar zijn.

En wat bedoel je nou met referenties enzo Xurek? Het is is de bittere waarheid! :D :) :P 22 november 2009 13:29

Gravatar
Anoniem
Radio Bergeijk was een van die makers daarvan geen pedo ?
Was eigenlijk blij dat radio Bergeijk er mee stopte.
Desondanks leuk bedacht verhaaltje ! 22 november 2009 10:24


Kerux
Geniaal verhaal, ik ken te weinig radio bergeyk om alle referenties te snappen, maar niettemin leuk om te lezen :) 22 november 2009 07:56