De huidige versie van Frietopia staat alweer 5 jaar online, en had een beetje onderhoud nodig. Daarom heeft de website deze week een update gekregen.

Functioneel is er (als het goed is) niet veel veranderd. De achterliggende software heeft een flink aantal updates gehad, zodat de website weer een paar jaar vooruit kan.

Helaas kan het altijd voorkomen dat dit bugs oplevert, dus kom je iets tegen dat niet meer goed werkt, laat het hier weten!

Behalve een software update, is ook het scoresysteem iets aangepast. Vroeger hadden recenties een levensduur van ongeveer een jaar, waarna ze steeds minder zwaar mee gingen tellen. Omdat we zoveel oude recenties hebben die nog steeds relevant zijn, verouderen recenties nu niet meer.

Wat ons betreft kloppen de scores zo beter. Wat denken jullie?

Martin Zwerts (64), frietbakker, Eindhovenaar, meervoudig winnaar van de Frietopia-award is ons helaas ontvallen. Namens Frietopia veel sterkte aan Annelies en de andere nabestaanden.

Nieuwe (flits)bezorgdiensten schieten de laatste tijd als paddenstoelen uit de grond. Handig als je even snel boodschappen wilt bestellen, maar minder fijn als je van de ene op de andere dag naast een druk distributiepunt woont.

Bezorgdiensten voor eten zoals Just Eat en Thuisbezorgd bestaan al vele jaren en zijn bijna niet meer weg te denken uit het frietlandschap. Maar ook over deze diensten neemt de kritiek toe.

Volgens de consumentenbond tonen bezorgdiensten soms misleidende prijzen, of een misleidend aanbod door alles in een straal van 30 kilometer te laten zien. En ondertussen klagen de maaltijdbezorgers over slecht functionerende remmen en lage lonen.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zijn er steeds meer obese kinderen omdat er steeds vaker ongezond eten wordt besteld.

En steeds meer cafetaria's willen stoppen met de bezorgdiensten omdat ze de steeds hoger wordende commissie niet meer kunnen betalen.

Ondanks alle kritiek denk ik niet dat de bezorgdiensten snel zullen verdwijnen. Het is gewoon te handig om even snel eten te bestellen. Maar ik zelf ga in de toekomst proberen om zoveel mogelijk direct bij de friettent te bestellen. Dat is vaak goedkoper, en levert de friettent zelf meer op.

Baarle, het gekke enclavedorp, al sinds we Frietopia¿ bedacht hebben was er de gedachte die zo nu en dan door mijn hoofd sprong dat we daar toch een keer geweest zouden moeten zijn. De oorsprong van friet wordt altijd betwist tussen Nederland en België en de Engelse term "French Fries" heeft volgens de legende z'n oorsprong in Wallonië of Brussel, omdat de Amerikanen niet wisten in welk land ze waren tijdens de Eerste Wereldoorlog, diezelfde Eerste Wereldoorlog waarbij het dorp Baarle wel weer een vreemde rol speelde als doorvoerluik tussen het door de Duitsers bezette België en het neutrale Nederland. Meerdere stukken België aan alle kanten omgeven door Nederland en daarin dan weer een paar stukken Nederland, in België, in Nederland. Al met al een interessante omgeving om eens een friettocht heen te gaan.

In september 2022 kwam het er eindelijk van, de laatste friettocht dateerde alweer van 2019 en pre-Covid-tijden, de eerste post-Corona-friettocht en de eerste echte goede internationale friettocht. Vanuit Nijmegen en Eindhoven de trein naar Tilburg. Een grote stad, maar niet zo'n goede reputatie. Met bus 132 naar Breda, via Baarle, want dat was ons doel. Het wegdek werd allengs slechter, wat een aanwijzing was dat we inderdaad richting België gingen! Baarle, op het eerste oog een vrij normaal dorp, met een bushalte en een oorlogsmonument daarnaast. En dan, ineens valt het op dat aan de overkant van de weg de verkeersborden net een ander design of lettertype gebruiken!

Direct bij de bushalte zat het enige Belgische cafetaria (De Toerist) van de lijst, dus die sloegen we nog even over. Op naar Friet+ in Baarle-West. Een klein zaakje met Belgische-stijl frieten en de unieke toeristensaus (het heeft iets weg van honing-mosterd-saus). Halverwege ons pakje friet kwam er een eindeloze stoet toeterende vrachtwagens door de straat rijden. Na ons frietje kwamen ze nog eens terug de andere kant op, wat een herrie! We liepen nog een stukje door naar Baarle-West, waar zich een grote drankenhandel bevond, ik kende ze uit Duitsland waar Getränkehalle gemeengoed zijn, maar in België bestaan ze blijkbaar ook. 3000 bieren om uit te kiezen, de bijzondere grensstatus is natuurlijk voor slimme ondernemers een uitgelezen kans om geld te verdienen.

Met enkele bijzondere Belgische bieren in de tas liepen we terug naar het centrum. Cafetaria De Toerist zat op het oog stampensvol, dus die sloegen we over en gingen door naar 't Engeltje een steenworp verderop. We bestellen onder andere een kleintje stoofvlees, een middel met Belse mayo en een grote met "gele curry". Helaas waren er in de straat wegwerkzaamheden, waardoor we uitzicht hadden op een opengebroken straat met een grote machine. We besluiten te wachten met de derde portie friet en even in een lunchroom te gaan zitten en een drankje te drinken. Eén koffie, twee bier, vier fris.

Dan op naar de Toerist, zoals gezegd het enige Belgische cafetaria. Verwarring over verschillende mayonaises, friet die op tafel valt en een milkshake. Magen raken vol, papillen worden dorstig. We maken een ommetje door het overwegend Belgische Baarle-Zuid. Mooie moderne villa's, lelijke vervallen uitvalswegen, grote tabakswinkels, veel vuurwerkwinkels, het is een apart dorp. En die grens, die rare grens, die je maar blijft overschrijden en overschrijden. Diep in het midden van het Belgische Baarle-Hertog, provincie Antwerpen, België, waar alles ineens zo Belgisch is zijn er weer stukken Baarle-Nassau, Noord-Brabant, gewoon Nederland. Vaak is de ene kant van de weg is Nederlands, de andere Belgisch, de grens loopt soms midden door huizen en winkels. Zouden mensen in het dorp het nog doorhebben wanneer ze dagelijks de grens oversteken?

Via het Belgische winkelstraatje lopen we terug naar het derde Nederlandse cafetaria, de vierde in totaal, maar die blijkt er niet meer te zijn, een leeg pand en vervaagde letters op de gevel geven aan dat we wel op de goede plek waren. Oké, drie cafetaria's, we zullen het er mee moeten doen, twee in Nederland, één in België. We besluiten terug te gaan naar Tilburg, en daar nog een drankje te drinken, is ook praktischer qua vervoersmogelijkheden terug in de richtingen Eindhoven en Nijmegen. In een soort post-hipster neon-noir cyberpunk-rooftopbar drinken we bier en cocktails en het wordt nog redelijk laat voordat we thuis zijn.

De eerste echte friettocht in bijna drie jaar, een bijzondere ervaring in een vrij normaal, doch zeer bijzonder dorp.