Op gezondheidsnet las ik dat chips vetter zijn dan friet, misschien niet direct wat je zou verwachten. Nog meer reden dus om niet altijd friet als boosdoener neer te zetten als het over te vet eten gaat.

Een andere interessante kijk op de zaak is echter dat we tegenwoordig zo bezig zijn met 'gezond eten' dat we daarin doorslaan. Dit obsessief bezig zijn met gezond eten (wat zich niet beperkt tot vet natuurlijk) heet 'orthorexia nervosa'. Nu denk ik dat altijd geldt dat je niet obsessief moet doen over eten. Eten is lekker (hmm, friet :)), maar alles met mate. En laat dat nou twee kanten op gaan, niet teveel, maar ook niet te weinig. Niet te vet, maar ook niet zogenaamd gezond, want hoe kan iets gezond zijn als je er ziek van wordt? (naar aanleiding van foodlog)

Het is wat rustig op Frietopia, maar het is dan ook vakantietijd. Ik schrijf dit vanuit Italië, maar ik moet zeggen dat ik nog geen friet ben tegengekomen hier. Mocht dat nog gebeuren dan zal ik er zeker een recensie over schrijven :)

*later op dezelfde avond*

Nadat ik dit schreef ben ik maar eens wat beter gaan zoeken en kwam ik tot de conclusie dat behalve de in aangepaste goud/beige kleuren gehulde McD (nee daar ga ik bij voorkeur niet naar binnen) voornamelijk en paar Doner zaakjes zijn die 'patate fritte' verkopen. Dus bij een van deze zaakjes ben ik maar eens gaan testen.

Voor 2,50 zou ik een zogenaamd grote friet krijgen, nu is dat altijd een relatief begrip en zo ook hier. De portie was niet heel klein, maar zou in mijn ogen door gaan voor een normale, niet een grote. Grappig was ook dat ze geen bakwand hadden (friet is niet de core business in Italië) maar een soort frietautomaat-oven. Voorop zat een klepje waar diepvries friet in ging en nadat de timer was afgelopen kwam er gebakken friet uit. Het apparaat in kwestie droeg de titel 'Chef pommes' (of iets soortgelijks, ik kan het mij niet exact herinneren). De friet werd vervolgens rijkelijk voorzien van zout en ik kon kiezen of ik er mayonaise of ketchup bij wilde (bij de prijs inbegrepen). Een grappig detail was ook dat ik er een flinke sateprikker bij kreeg bij wijze van vorkje.

De friet was eetbaar, ik heb zeker wel eens slechtere friet gehad, maar daar was dan ook wel weer alles mee gezegd. De friet was te zout en verder ook niet meer dan je kunt verwachten van automatisch afgebakken diepvriesfriet. Ik denk dat ik me voor de rest van mijn verblijf in Italië maar weer beperk tot pizza, daar zijn ze toch beter in :)

Sinds enige tijd zit in Brugge (West-Vlaanderen) een frietmuseum. In het forum was er natuurlijk al een discussie over. Gelukkig ging onze frietist WTULTC tijdens zijn vakantie in Zeeland ook even naar het frietmuseum. Hier zijn verslag.

Tijdens een weekje vakantie op Center Parcs Port Zélande zijn m'n vrienden en ik naar Brugge geweest alwaar we natuurlijk naar het frietmuseum zijn geweest.

Voordat we het frietmuseum aandeden hebben we eerst de oude binnenstad van Brugge bekeken en dat was indrukwekkend mooi. Als je de auto’s en de moderne zaken wegdacht waande je jezelf in de middeleeuwen. Er was in de stad ook een kermis en daar stond onder andere een frietkraam met toch wel een heel originele naam. Na een rondvaart door de grachten gingen we richting het Frietmuseum. Bij binnenkomst staat links meteen een grote puntzak friet en een groot bord. Bij de balie werden we vriendelijk ontvangen door twee jongens. Met hen maakte ik een praatje over wat Frietopia inhield. De jongens waren er nogal van onder de indruk en we kregen korting op zowel het Friet- en het Chocolademuseum (naast de gewone combinatiekorting die er wordt verstrekt als men naar alle twee de museums gaat). Dat was erg aardig van ze. Ook gingen ze meteen de site van Frietopia bekijken en zo zagen ze meteen dat er toch wel een aardig frietcultuurverschil (nieuw woord lol) tussen Nederland en België bestaat, want een friet oorlog en een supertje kennen ze in België niet.

Nu over het museum zelf. Het zit zoals je kunt zien in een oud pand (maar zo is de gehele binnenstad in Brugge). Het heeft 2 etages en een kelder waar je friet kunt eten maar daar kom ik later op terug. Allereerst begint het museum met de aardappel en waar die vandaan komt (Chili). Hoeveel verschillende soorten er zijn etc. Daarna gaat het over hoe friet ontstaan is, al zijn daar 2 theorieën over. Ook komen er diverse records van aardappels en friet ter sprake. Daarnaast wordt er een film getoond over het proces van aardappels op land tot friet. Op de 2e etage staat een heus frietkot helemaal ingericht en komen diverse sauzen aan de orde en hoe je nu het beste friet kunt bakken.

Ook zijn er diverse oude en komische foto’s en cartoons te zien van frietkotten, friet en reclame over friet etc. De informatieborden waren meertalig en voor de kinderen waren er aparte leuke borden waar de informatie in stripvorm werd vermeld.

Na dit alles hebben we natuurlijk de friet van het museum in de kelder getest (zat niet in de prijs al kreeg je wel 40 cent korting met een bon als je entree had betaald voor het museum). De inrichting was redelijk groot want er konden veel mensen zitten, met name handig voor grote groepen toeristen. De prijs voor een frietje was 2 euro en de saus was 50 cent. Een redelijke normale prijs denk ik voor zo’n toeristische stad. Natuurlijk ontbraken de Nederlands sauzen (pindasaus en de Nederlandse mayonaise), dus ging ik voor een friet ketchup. Daarnaast verkochten ze ook nog een paar snacks zoals ook de typische Belgische Lookworst. De friet werd natuurlijk in een puntzak geserveerd en was zelf gemaakt en dat kon je goed proeven want de aardappelsmaak kwam redelijk goed naar voren. Zelf vond ik de friet erg lekker smaken en zat ik nadat ik de puntzak en de bitterballen op had redelijk vol.

Hierna zijn we naar het Chocolademuseum geweest dat op nog geen 200 meter van het Frietmusuem ligt.

Omdat u natuurlijk benieuwd bent geworden naar de foto's, binnenkort een uitgebreider verslag met meer foto's in de Cult-sectie van Frietopia.