Een frietstocht, ja met dit zomerse weer in april is dat bepaald geen vervelende besteding van een zaterdagmiddag. Zoals het woord al doet vermoeden is een
frietstocht een combinatie van een
friettocht en een fietstocht, oftewel het lekkere van friet eten samen met het gezonde (en leuke) van fietsen. En zo gebeurde het dus dat dat ik afgelopen zaterdag tezamen met Vuurlente (om haar Frietopia pseudoniem te gebruiken) een eind ging fietsen op zoek naar friet in dorpjes waar je anders weinig reden hebt om naar toe te gaan.
Vanaf onze thuisbasis Nijmegen besloten we ten noorden van de Waal in westelijke richting te fietsen, waar we na enige tijd over de dijk te hebben gefietst besloten richting Valburg te gaan om ons eerste portie friet te zoeken. Valburg is maar klein en heeft toch twee friettenten, één probleem echter, ze waren dicht. Allebei. Toegegeven het was nog wat vroeg op de middag, maar een beetje teleurgesteld waren we wel.
Met toenemende honger besloten we toen maar om richting Zetten te fietsen, een iets groter dorp waar de frietbakkers hopelijk wel 's middags al bereid zouden zijn ons friet te leveren. Hier moet ik trouwens even kort mijn lof uitspreken voor de geniale uitvinding fietsknooppuntennetwerk, waardoor je geen kaart hoeft mee te nemen om toch leuke routes te kunnen fietsen, makkelijk en bijzonder handig. Maar goed, Zetten dus. Gelukkig vonden we hier al vrij snel een friettent, aan een rustige straat en jawel, deze was open. Ik zal de
recensies hier niet herhalen, maar na een stuk fietsen, gaat zo'n frietje er wel in. En nu we toch een Zetten waren (want ja wanneer kom je daar nou),
recenseerden we ook meteen maar de friettent c.q. ijssalon in het `centrum' van Zetten, frietje, milkshake erbij, terrasje, heerlijk.
Tijd om weer verder te fietsen, en wel richting Dodewaard, terug richting de Waal dus. Om de gezondheidseffecten van het fietsen niet al te zeer teniet te doen besloten we in Dodewaard om een frietje te delen bij het
cafetaria wat net achter het dorpsplein verstopt zit. De ergste honger was ondertussen wel geweken, maar friet is nu eenmaal erg lekker, en ook dit frietje smaakte prima. Tot slot, voor de volledigheid, nog even een frietje bij de
friettent naast het sportpark en toen was het wel weer genoeg geweest. We hadden namelijk nog een stukje fietsen terug richting Nijmegen voor de boeg (zo rond de 20km). Gelukkig was het nog steeds heerlijk weer met een mooie frietkleurige zon aan de hemel.
Kortom, frietstochten zijn heerlijk deze tijd van het jaar, lekker buiten, beetje fietsen, friet eten, en je komt nog eens ergens. Ik weet het wel, hier komt nog een vervolg op.