Naar aanleiding van een linktip in de reacties op het vorige stukje (waarvoor dank), kreeg ik weer zin om friet te bakken. Het artikel (in het Engels) is een mooie analyse waarom je friet twee keer moet bakken, maar in de reacties suggereerde iemand dat je de friet eerst kort in kokend water moet doen en daarna de gebruikelijke twee keer bakken (relatief koud voorbakken, daarna warmer). Het dubbel bakken blijkt nodig te zijn om knapperige friet te krijgen, maar waarom je ze dan eerst in water zou willen gooien was me niet duidelijk. Nou heb ik er geen problemen mee om zelf wat friet te bakken, dus leek het me wel aardig eens te kijken of ik inderdaad lekkere friet kon maken met dit 3-stappen proces.

Aangezien ik de frituurpan nu toch tevoorschijn had gehaald kon ik ook meteen nog een ander experimentje doen, namelijk friet bakken van pastinaak, knolselderij en winterwortel. Waarom? Omdat het kan. Om meteen maar mijn conclusies te geven, pastinaak kan aardige friet opleveren (maar mijn resultaat was nog niet optimaal), knolselderij is ook wel een aardige variatie, maar winterwortel gaat toch echt niet op friet lijken (wat ergens vreemd is, want redelijk dicht verwant aan de pastinaak, misschien had ik ze gewoon te dik gesneden).

Goed, terug naar het 3-staps friet bakken (nu weer gewoon met aardappelen). Schil zoveel aardappelen als je denkt op te kunnen eten en snij tot frietvorm (ik heb het met de hand gedaan, dus de dikte van de friet varieerde nogal, maar probeer de verschillen niet al te groot te maken anders verbrandt de dunne friet terwijl de dikke friet niet gaar wordt). Gooi de friet een paar minuten in kokend water (niet te lang!), haal ze eruit en laat ze drogen, bak een paar minuten in vet van een graad of 150, en bak ze tenslotte af rond de 175-180 graden (ik ben te lui geweest om de tijden precies bij te houden).

Wat levert dit op? In mijn geval erg lekkere friet die er mooi uitzag en een prachtig krokante buitenkant had (helaas geen foto, de foto die er nu staat is van een vorige keer zelf friet bakken). Kortom, de procedure lijkt effectief. Heeft iemand een theorie waarom dit zou werken? Of doet de eerste stap er eigenlijk niet toe en heb ik het gebruikelijke dubbel bakken gewoon goed uitgevoerd? Hoe dan ook, ik heb in ieder geval lekkere friet gegeten vandaag.

Op nu.nl stond een tijdje terug een stukje over de slechte aardappeloogst van dit jaar, of eigenlijk de kwetsbaarheid voor een of ander, waardoor een op zich goede oogst toch weer minder zou zijn. Daarop volgde een reactie op Nujij met een aantal observaties waar ik ook over aan het nadenken was. Want het lijkt er sterk op dat wat er gebeurt er altijd wel iets mis is. Dan weer te droog, dan weer te nat (ik schreef er in 2007 bijvoorbeeld iets over), dan weer een ziekte en altijd met het netto resultaat dat de friet wel weer duurder zal worden. Dus dan vraag je je toch af of aardappels telen nou zou moeilijk is (zou best kunnen natuurlijk, ik heb het nooit geprobeerd). Nouja, op Nujij wordt er in ieder geval druk gespeculeerd over de mogelijke oorzaken, ik ga me er maar niet aan wagen.

Nog even een ander nieuwsberichtje dan, naar aanleiding van het vorige blogje. Een positieve reactie van een friettent in Apeldoorn op een overval, innoveren! Online bestellen en betalen, geen slecht idee lijkt me.

We schreven 1,5 jaar geleden al eens over de potatomania campagne gesponsord door verschillende nationale overheden en door de EU. Nu las ik vandaag op de nieuwssite van het agrarisch dagblad (ja je moet er wat voor over hebben om op de hoogte te blijven voor Frietopia ;)) dat de campagne effect lijkt te hebben. Blijkbaar zijn er receptenboekjes verstuurd en is er daarna contact gezocht met de mensen die ze ontvangen hebben. Deze groep eet nu naar eigen zeggen meer aardappels. Het nodige eigenbelang van de lokale agrarische sector zal een rol zal hebben gespeeld bij het opzetten van deze campagne, maar ik kan het alleen maar aanmoedigen. Want wat is er mis met meer friet van lokale aardappelen?

Alweer een jaar geleden schreef ik al eens een blogje over zelf friet bakken, en nu leek me een goed moment op dat nog eens te doen. Als echte frietliefhebber wil ik zelf toch ook graag goede friet kunnen bakken. Dus ik heb mijn frituurpan maar weer eens tevoorschijn gehaald en nog een poging gewaagd.

Het zou flauw zijn als ik me aan mijn eigen recept zou houden (dan had ik niks te vertellen), en dat heb ik dan ook niet gedaan. Om te beginnen had ik alleen maar kleine aardappelen bij de hand, dus geen lange rechte friet vandaag, maar voor de smaak maakt het niet echt uit zolang ze niet te klein worden althans. Ik vind verse Vlaamse friet over het algemeen wel lekker dus dat is wederom wat ik probeerde te maken, niet al te dun gesneden dus.

Wat betreft de baktijd en temperatuur ben ik het niet meer met mezelf eens. Ik schreef toen 150 graden 4-5 minuten en 180-190 graden 4-5 minuten en concludeerde dat ze iets aan de donkere kant waren. Nu heb ik bij de professionals af en toe eens op een temperatuursensor gekeken en dat voorbakken moet echt niet te warm. 120 graden zit meer in de buurt, maar het nadeel van mijn frituurpan (en volgens mij veel van de particulier beschikbare pannen) is dat deze niet lager dan 150 kan. Het voordeel is vervolgens dat het geheel iets ambachtelijker wordt omdat je zelf de temperatuur moet regelen (en schatten).

Verder ben ik er ook meer van overtuigd dat voor de wat dikkere Vlaamse friet het voorbakken langer moet dan het afbakken zodat ze wel gaar worden, maar niet verbranden. Afbakken op 180-190 graden kan misschien als je bevroren friet in de pan gooit, maar als je ongeduldig bent zoals ik en de net voorgebakken en nog niet afgekoelde friet gaat afbakken het vet niet warmer moet dan een graad of 170 en 5 minuten is volgens mij zelfs dan nog te lang.

Waar het kortom op neer komt is dat je vooral goed moet kijken hoe de friet eruit ziet. Door het vaker te doen krijg je er een beetje handigheid in en levert het lekkere zelfgemaakte friet op. Deze portie was in ieder geval zo geslaagd dat ik meteen nog maar een rondje ben gaan bakken. Helaas had ik geen fototoestel bij de hand, dus je zult me op m'n woord moeten geloven.

Als echte frietliefhebber, in het bezit van een frietuurpan, kon ik het niet nalaten om zelf wat aardappels te schillen en in het frituur te gooien. Best een leuk experiment eigenlijk, en na een paar pogingen leverde het heel behoorlijke friet op.

Voor eenieder die dit zelf ook wil proberen, volgt hier het recept. Binnenkort zal dit recept (en anderen) ook in onze wiki verschijnen. Want een site over friet zonder fatsoenlijke recepten kan natuurlijk niet.

Welke aardappels je gebruikt maakt nogal wat uit, heb ik mij door de professionals laten vertellen, maar aangezien ik als ik in de supermarkt sta moeilijk kan zien welke aardappels beter zijn dan anderen heb ik maar gewoon de goedkoopste gepakt. De tekst op de zak vertelde mij dat het kruimige aardappels waren, maar ik heb er ook een aantal gekookt en die bleven mooi heel. Onderwerp voor een later onderzoekje. Hoe dan ook, tijd om een paar mooie grote aardappels uit te zoeken en aan het schillen te beginnen.

Op de foto het resultaat na het schillen en snijden en zoals je ziet heb ik er voor gekozen om stevige Vlaamse frieten te maken. Omdat deze friet wat dikker is zullen de baktijden en temperaturen anders zijn dan voor dunnere friet. Overigens denk ik dat voor de optimale friet je altijd zelf zult moeten kijken hoe lang en warm ze gebakken worden. Maar dit is wat ik gedaan heb, en ik vond het lekker.

Verse friet moet in twee keer gebakken worden. Ik ben dus begonnen met voorbakken in (vloeibaar plantaardig) frituurvet op 150 graden. Dit duurt een minuut of 4-5, afhankelijk van hoe dik je de friet gesneden hebt. Pas op dat je niet te heet voorbakt want dan wordt de friet niet gaar, maar wel aangebrand als je het afbakt (150 graden is een maximum, mijn frituurpan kon niet lager).

Laat de friet vervolgens minstens 10 minuten rusten, en let even op dat het ze niet aan elkaar gaan plakken. Vervolgens stook je de frituurolie op tot zo'n 180-190 graden voor het afbakken. De temperatuur is afhankelijk van hoe veel friet je tegelijk bakt, aangezien het vet afkoelt als je er veel (relatief koude) friet tegelijk in gooit. Overigens is het beter om niet teveel tegelijk te bakken, de friet komt er mooier uit als het tijdens het bakken de ruimte heeft. Het afbakken duurt weer een minuut of 4, maar dit is ook een kwestie van regelmatig even kijken of ze al mooi gekleurd zijn. (Die van mij waren misschien iets te donker, maar mijn frituurvet begon na een paar pogingen wat oud te worden. Ze worden nog wat mooier als je nieuw vet pakt.)

Strooi er ten slotte nog een beetje zout over en dat is het: een mooie portie heerlijke zelfgebakken Vlaamse friet. Licht krokant van buiten met nog echte aardappelsmaak van binnen. Hmm, best lekker eigenlijk, zelfgemaakte friet.